وقتی رولکس در سال ۱۹۵۴ (در حالی که اولین عرضه در سال ۱۹۵۳ انجام شد!) مدل ساب‌مارینر را در سه نسخه مختلف وارد بازار کرد، امگا از حدود شش سال قبل، مجموعه‌ی سی‌مستر (Seamaster) خود را در اختیار داشت.
با این حال، ساب‌مارینر یک ساعت غواصی واقعی بود، در حالی که سی‌مستر صرفاً یک ساعت ضدآب و ضدگردوغبار محسوب می‌شد که شباهت‌های زیادی با ساعت مجلسی و گران‌قیمت Constellation داشت.
امگا تا سال ۱۹۵۷ صبر کرد تا بالاخره پاسخ خودش به رولکس ساب‌مارینر را معرفی کند.
مدل سی‌مستر ۳۰۰ به همراه دو مدل دیگر از امگا، یعنی ریل‌مستر (Railmaster) و اسپیدمستر (Speedmaster)، به بازار معرفی شد.
هر سه مدل به‌عنوان ساعت‌هایی حرفه‌ای برای متخصصان تبلیغ می‌شدند.
دقیقاً مانند رولکس ساب‌مارینر، میزان مقاومت در برابر آب در امگا سی‌مستر ۳۰۰ نیز تا ۲۰۰ متر اعلام شده بود.
با این حال، عدد "۳۰۰" که در نام این مدل دیده می‌شود، به این دلیل انتخاب شده بود که محدودیت دستگاه‌های تست فشار در آن زمان، فقط امکان اندازه‌گیری تا عمق ۲۰۰ متر (۲۰ بار فشار) را فراهم می‌کرد.
در واقع، این ساعت توانایی مقاومت در برابر فشاری بیش از حد اعلام‌شده را داشت.
از آن لحظه، رقابت به‌شکل جدی آغاز شد.
رولکس و امگا وارد نبردی تمام‌عیار شدند تا عنوان بهترین ساعت غواصی بازار را به خود اختصاص دهند.
هرچند برندهای دیگری نیز در این حوزه فعال بودند، اما هیچ‌کدام توان تولید بالا و پیوسته‌ای مانند رولکس و امگا نداشتند.
این وضعیت تا به امروز نیز ادامه دارد؛
به‌طوری‌که رولکس حدود ۸۰۰٬۰۰۰ عدد و امگا حدود ۶۰۰٬۰۰۰ عدد ساعت در سال تولید می‌کنند.
البته این ارقام، برآوردهای مورد پذیرش در صنعت هستند؛
چراکه فقط خود این دو شرکت دقیقاً می‌دانند چه تعداد ساعت تولید و عرضه کرده‌اند.
ساب‌مارینر دیت در برابر پلنت اوشن ۶۰۰ متر
خانواده‌ی سی‌مستر در برند امگا شامل مجموعه‌های متنوعی می‌شود؛
از جمله Aqua Terra، Planet Ocean، 300M، PloProf
و همچنین مدل جدید Seamaster 300 که بازطراحی‌ای از نسخه‌ی اصلی سال ۱۹۵۷ است.
در سوی دیگر، وضعیت در رولکس ساده‌تر است.
در خانواده‌ی غواصی، تنها یک مدل اصلی به نام ساب‌مارینر (Submariner) وجود دارد—
هرچند این مدل، بسته به نوع جنس مواد بدنه و بند، در نسخه‌های متنوعی ارائه شده.
البته رولکس مدل‌های تخصصی‌تری نیز دارد، مانند Sea-Dweller و DeepSea Sea-Dweller که مشخصات فنی آن‌ها از ساب‌مارینر نیز حرفه‌ای‌تر و پیشرفته‌تر است.
برای انجام یک مقایسه‌ی منطقی و منسجم، این مقاله به بررسی دو مدل خاص می‌پردازد:
-
رولکس ساب‌مارینر دیت با رفرنس 116610LN
-
و امگا سی‌مستر پلنت اوشن 600M با بدنه و بند استیل (رفرنس 215.30.44.21.01.001)
از نظر قیمت، ساب‌مارینر رولکس اندکی گران‌تر است.
قیمت لیست‌شده‌ی این مدل در حدود ۷٬۸۰۰ یورو قرار دارد، در حالی که قیمت سی‌مستر پلنت اوشن حدود ۵٬۸۰۰ یورو است.
بدنه و قاب
ساعت رولکس ساب‌مارینر دیت دارای قطری برابر با ۴۰ میلی‌متر است و هنوز هم به‌وضوح می‌توان آن را یکی از اعضای وفادار خانواده‌ی اولیه ساب‌مارینرهای دهه ۱۹۵۰ دانست.
مدل قبلی این ساعت، با قاب آلومینیومی و بند نسبتاً شُل و سبک، شباهت بیشتری به مدل‌های کلاسیک داشت.
اما رفرنس فعلی، ساعتی کاملاً مدرن و از نظر کیفیت نسبت به مدل قبلی‌اش (16610) ارتقا یافته است.
این مدل از فولاد ضدزنگ با گرید 904L ساخته شده—فلزی که امروزه در تمام ساعت‌های فولادی رولکس استفاده می‌شود.
اگرچه این فولاد همچنان ممکن است خط‌وخش بگیرد، اما در برابر اکسیداسیون بسیار مقاوم‌تر از فولاد 316L است که به‌طور گسترده در صنعت استفاده می‌شود.
در مقابل، قاب ساعت امگا سی‌مستر پلنت اوشن از طراحی اولیه‌ی سی‌مستر 300 الهام گرفته، اما از نظر اندازه بسیار بزرگ‌تر بوده و قطر آن ۴۳/۵ میلی‌متر است.
این ساعت با قاب سرامیکی، صفحه‌ی بزرگ و شیر دستی خروج هلیوم طراحی شده و دیگر شباهت زیادی با مدل کلاسیک CK2913 سی‌مستر 300 ندارد.
هر دو ساعت از پیچ‌تاج پیچی‌شونده برای تضمین مقاومت در برابر آب بهره می‌برند اما امگا دارای پشت قاب شفاف است، در حالی که پشت قاب ساب‌مارینر فولادی و مات باقی مانده است.
رولکس همچنان به فلسفه‌ی «ابزارمحور بودن» پایبند است، در حالی که امگا کمی بیشتر به سمت مشتریانی با سبک زندگی مدرن و لوکس گرایش دارد.
البته این تفاوت در ظاهر ماجراست، چون مشخصات فنی امگا به‌طور کامل آن را در رده‌ی ساعت‌های غواصی قرار می‌دهد، و از سوی دیگر، استفاده از رولکس اغلب بیشتر به‌عنوان ساعت لوکس صورت می‌گیرد تا ابزار غواصی حرفه‌ای.
هر دو ساعت امروزی دارای قاب سرامیکی هستند،
در حالی که در گذشته هر دو برند از اینله‌های آلومینیومی استفاده می‌کردند که به‌مرور زمان در برابر نور خورشید تغییر رنگ می‌دادند و به‌راحتی خش می‌افتادند.
قاب سی‌مستر پلنت اوشن ضخیم‌تر است، بنابراین ساعت روی مچ بزرگ‌تر از ساب‌مارینر ۴۰ میلی‌متری دیده می‌شود.
در اینجا، اندازه کاملاً مسئله‌ای سلیقه‌ای است؛
عده‌ای عقیده دارند ۴۰ میلی‌متر برای ساعت اسپرت کمی کوچک است، در حالی که برخی آن را اندازه‌ای ایده‌آل می‌دانند.
اگر اندازه برایتان اهمیت دارد، بدانید که امگا نسخه‌ای ۳۹/۵ میلی‌متری از همین مدل را نیز ارائه می‌دهد.
در پایان این بخش باید به این نکته اشاره کرد که قاب رولکس از سرامیک ساخته شده و اعداد و نشانه‌گذاری‌های روی آن از پلاتین هستند—این ترکیب با نام Cerachrom شناخته می‌شود.
در مقابل، امگا از ترکیب سرامیک و فلزات گران‌بها با نام LiquidMetal بهره می‌برد که باعث ایجاد سطحی بسیار صاف و تقریباً غیرقابل خش شدن می‌شود.
در برخی مدل‌های جدید، امگا حتی موفق شده سرامیک را با لاستیک ترکیب کند.
صفحه‌ی ساعت
در نسخه‌های استیل ضدزنگ، صفحه‌ی ساعت رولکس ساب‌مارینر در رنگ‌های سبز و مشکی عرضه می‌شود؛
در حالی که نسخه‌های دو رنگ (بی‌رنگ/طلا) یا تمام طلا نیز گزینه‌های رنگی متنوع‌تری دارند.
از سوی دیگر، امگا سی‌مستر پلنت اوشن در رنگ‌های مشکی، آبی و خاکستری (نسخه تیتانیومی) تولید می‌شود.
هر دو ساعت دارای نشانگرهای بزرگ ساعت و عقربه‌های ضخیم هستند که با ماده‌ی شب‌تاب پوشانده شده‌اند:
-
امگا از Super-LumiNova استفاده می‌کند
-
رولکس از ترکیب اختصاصی خود به نام Chromalight بهره می‌برد
هر دو ماده در شرایط نوری ضعیف، قابلیت دید بالا و دوام زیادی دارند.
عقربه‌های امگا به‌صورت پیکانی پهن و معروف به Broad Arrow طراحی شده‌اند، در حالی که رولکس از عقربه‌های نمادین مرسدسی‌شکل (Mercedes hands) بهره می‌برد.
در نهایت، طراحی عقربه‌ها هم کاملاً به سلیقه‌ی شخصی شما بستگی دارد.
هر دو مدل دارای تقویم تاریخ هستند، اما خوانایی تاریخ در رولکس به دلیل وجود ذره‌بین معروف Cyclops که بزرگ‌نمایی ۲/۵ برابری دارد، بهتر است.
در مقایسه با امگا، تقویم در رولکس بیشتر در چشم است و راحت‌تر دیده می‌شود.
امگا تقویم را روی دیسک مشکی با اعداد سفید چاپ می‌کند، که از نظر ظاهری متوازن‌تر و هماهنگ‌تر با صفحه است.
با این حال، از نظر خوانایی عملی، تضاد بالا معمولاً نتیجه بهتری دارد—
آیا تا به‌حال تلاش کرده‌اید متنی سفید را روی پس‌زمینه مشکی بخوانید؟ ممکن است چشم را خسته کند.
-
رولکس با عبارت "Superlative Officially Certified Chronometer" به دقت و گواهی کرنومتر خود اشاره می‌کند
-
امگا از عبارت "Co-Axial Master Chronometer" استفاده می‌کند
هر دو عبارت به نوع موتور درون ساعت و استانداردهای دقت و عملکرد اشاره دارند، اما تفاوت معنایی دقیق آن‌ها در بخش "موتور" توضیح داده خواهد شد.
در مجموع، صفحه‌ی هر دو ساعت اطلاعات قابل توجهی از برند، مدل و گواهی‌ها را در خود دارد، اما با این حال، هر دو موفق شده‌اند که طراحی‌شان را مرتب و خلوت نگه دارند.
نکته جالب:
-
صفحه‌ی امگا از سرامیک ساخته شده است
-
در حالی که صفحه‌ی رولکس احتمالاً از برنج ساخته شده و با لاک مشکی پوشیده شده
بند ساعت
اگرچه شاید همه با این نظر موافق نباشند (مخصوصاً کسانی که خودشان رولکس ندارند)،
اما بندهای رولکس همیشه به‌عنوان یکی از راحت‌ترین بندهای ساعت شناخته می‌شوند.
حتی در زمانی که قفل‌های رولکس ظاهری ساده و ابتدایی داشتند (برخی آن را شبیه به قوطی نوشابه توصیف می‌کردند!)،
باز هم از نظر راحتی، دوام و سهولت در تنظیم عملکردی فوق‌العاده داشتند.
با گذشت زمان، بندهای رولکس به‌تدریج پیشرفت کردند:
-
استفاده از لینک‌های انتهایی توپر به‌جای توخالی
-
و به‌کارگیری فولاد ضدزنگ با گرید 904L که اولین بار در مدل Sea-Dweller دیده شد
در مدل‌های جدید با قاب سرامیکی، بندهای رولکس ارتقای چشم‌گیری یافته‌اند:
-
طراحی بند همچنان بر پایه‌ی سبک کلاسیک Oyster باقی مانده، اما اکنون دارای قفل مدرن قابل تنظیم Glidelock است
سیستم Glidelock به شما اجازه می‌دهد که بدون نیاز به ابزار خاص (مثلاً خلال‌دندان!)،
طول بند را به‌صورت دقیق و میلی‌متری تنظیم کنید—
ویژگی‌ای بسیار کاربردی برای غواصانی که می‌خواهند ساعت را روی لباس نئوپرن غواصی ببندند.
همچنین، قفل Flip-lock به‌عنوان یک لایه امنیتی اضافه، تضمین می‌کند که بند به‌هیچ‌وجه به‌صورت تصادفی باز نشود.
در طرف مقابل، بند امگا سی‌مستر پلنت اوشن به‌اندازه‌ی بند رولکس چشمگیر و پرزرق‌وبرق نیست، اما همچنان احساس راحتی و کیفیت بالایی دارد.
امگا مسیر طولانی‌ای طی کرده تا به این نقطه برسد:
-
بندهای قدیمی Seamaster 300M طراحی خاص دهه‌ی ۹۰ میلادی داشتند
-
و حتی بندهای مدل‌های Speedmaster در گذشته نیز چندان مدرن به‌نظر نمی‌رسیدند
در سال ۲۰۰۵، با معرفی مجموعه‌ی پلنت اوشن، امگا تصمیم گرفت از نو طراحی بند را آغاز کند.
نتیجه، بندی محکم، خوش‌ساخت و بسیار باکیفیت بود که همراه با قفل تاشوی توسعه‌پذیر اختصاصی (Patent Extendable Clasp) عرضه شد.
این بند نیز، مانند رولکس، امکان آن را دارد که روی لباس غواصی بسته شود.
در مدل‌های جدید پلنت اوشن (مجهز به موتور مستر کرنومتر)، قفل بند اجازه می‌دهد که طول بند را تا ۹/۶ میلی‌متر در پنج مرحله افزایش دهید.
در پایان، انتخاب بین بند رولکس و امگا کاملاً سلیقه‌ای است و پیشنهاد می‌شود پیش از خرید، هر دو را امتحان کنید.
راحتی بند می‌تواند تجربه‌ی استفاده از ساعت را کامل کند و اگر احساس خوبی نداشته باشید، ممکن است به‌سرعت تصمیم به فروش ساعت بگیرید!
موتور و عملکرد درونی
همان‌طور که در بخش صفحه‌ی ساعت نیز اشاره شد،
هر دو ساعت ساب‌مارینر و سی‌مستر پلنت اوشن از موتورهایی بهره می‌برند که استانداردهای بسیار بالایی در صنعت ساعت‌سازی را رعایت یا حتی تعریف کرده‌اند.
هر دو برند از موتورهایی با گواهی کرنومتر رسمی (Chronometer Certified) استفاده می‌کنند، اما عملکردشان به همین جا ختم نمی‌شود—
رولکس و امگا، پس از نصب موتور در قاب ساعت، تست‌های بیشتری نیز انجام می‌دهند و تنظیمات دقیقی روی عملکرد انجام می‌دهند.
اگر مدت زیادی است که ساعت‌های امگا را بررسی نکرده‌اید، باید بدانید:
-
دیگر خبری از استفاده از موتورهای ETA و Lemania نیست
-
اکثر ساعت‌های امگا امروزه دارای موتورهای کاملاً ساخت داخل و توسعه‌یافته در کارخانه‌ی خودشان هستند.
از طرف دیگر، رولکس نیز همیشه به استفاده از موتورهای داخلی متعهد بوده—
اگرچه در گذشته مدل دیتونا (Daytona) از موتور Valjoux و سپس Zenith El Primero استفاده می‌کرد.
بنابراین، هر دو ساعت غواصی مورد بحث، یعنی ساب‌مارینر و سی‌مستر پلنت اوشن، دارای موتورهای داخلی (In-House) هستند.
به‌طور معمول، گواهی کرنومتر توسط مؤسسه‌ی رسمی COSC فقط برای خود موتور صادر می‌شود. یعنی در حالی‌که هنوز درون قاب ساعت نصب نشده و تنها عقربه و صفحه دارد،
و با پیچ کوک پلاستیکی مخصوص آزمایشات ارسال می‌شود.
بعد از دریافت گواهی، موتور به کارخانه (رولکس یا امگا) بازگردانده شده و داخل قاب ساعت قرار می‌گیرد.
اما اکثر برندها در همین‌جا توقف می‌کنند، در حالی‌که امگا و رولکس پس از نصب موتور، مجدداً عملکرد آن را بررسی و تنظیم می‌کنند.
📏 دقت عملکرد:
-
موتورهای رولکس با انحراف حداکثر -۲ / +۲ ثانیه در روز کار می‌کنند،
که بسیار دقیق‌تر از استاندارد رسمی COSC (یعنی -۴ تا +۶ ثانیه) است.
همچنین، رولکس برای موتورهای خود ۵ سال گارانتی عملکرد ارائه می‌دهد. -
امگا از سال ۲۰۱۵ تعریف جدیدی به نام "Master Chronometer" را معرفی کرده است،
که نه‌تنها دقتی در حد ۰ تا +۵ ثانیه در روز دارد، بلکه مقاومت مغناطیسی تا ۱۵٬۰۰۰ گاوس را هم تضمین می‌کند.
موتورهای Master Chronometer امگا باید ۸ تست مختلف را در مؤسسه‌ی METAS (مؤسسه فدرال متریولوژی سوئیس) پشت سر بگذارند.
این تست‌ها شامل بررسی عملکرد ساعت در شرایط مغناطیسی شدید، سنجش دقت در حالت‌های مختلف ذخیره انرژی (از ۱۰۰٪ تا ۳۳٪) و غیره هستند.
امگا حتی یک پنل آنلاین در اختیار مشتری قرار می‌دهد تا نتایج دقیق تست ساعت خودش را مشاهده کند.
🔧 جزئیات بیشتر درباره‌ی موتور:
-
ساب‌مارینر رولکس از کالیبر 3135 استفاده می‌کند؛ موتوری که سال‌هاست در حال تولید است اما در این مدت با به‌روزرسانی‌های فنی همراه بوده.
-
امگا از کالیبر 8900 استفاده می‌کند، که نسخه‌ی Master Chronometer از کالیبر قدیمی‌تر 8500 است.
این موتور دارای فرارگاه Co-Axial است، که توسط استاد ساعت‌ساز، جرج دنیلز (George Daniels) طراحی شده و با کاهش اصطکاک، باعث افزایش دقت و فاصله بیشتر بین زمان‌های سرویس‌دهی می‌شود.
رولکس نیز برای کاهش تأثیرات مغناطیسی، از فنر موی آبی‌رنگ Parachrom استفاده می‌کند،
که پایداری عملکرد را به‌شکل قابل‌توجهی افزایش می‌دهد.
در نهایت، باید گفت هر دو برند سرمایه‌گذاری عظیمی روی توسعه موتورهای داخلی انجام داده‌اند و با ارائه‌ی گارانتی طولانی و استانداردهای بالا، نشان داده‌اند که می‌توان به این موتورها کاملاً اعتماد کرد.
جایگاه برند و تصویر ذهنی
یکی از ویژگی‌هایی که در مورد این دو ساعت غواصی، یعنی رولکس و امگا، به‌سادگی نمی‌توان آن را اندازه‌گیری کرد، تصویر ذهنی و جایگاه برند آن‌ها در ذهن مردم و بازار است.
در تاریک‌ترین سال‌های صنعت ساعت‌سازی سوئیس، بسیاری از برندها—از جمله امگا—مجبور شدند به تولید ساعت‌های ارزان‌تر و مدل‌هایی عجیب با موتورهای کوارتز روی بیاورند.
اما رولکس هرگز مسیر اصلی خود را ترک نکرد.
این برند همواره به تولید ساعت‌های مکانیکی وفادار ماند و طراحی‌های خود را به‌ندرت تغییر داد.
در مقابل، امگا در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ میلادی تحت‌تأثیر بحران کوارتز قرار گرفت و دوران دشواری را پشت سر گذاشت؛ دوره‌ای که تا دهه ۹۰ میلادی طول کشید تا بتواند تجدید قوا کند.
در حال حاضر، می‌توان ساعت‌های امگا را در طیف وسیعی از فروشگاه‌ها یافت؛
در حالی که رولکس همیشه سیاستی سخت‌گیرانه در انتخاب نمایندگان فروش داشته و با ایجاد وفاداری شدید در زنجیره‌ی توزیع، از اعتبار برند خود محافظت کرده است.
البته امگا نیز اخیراً گام‌های مثبتی برداشته:
تعداد نمایندگی‌هایش را کاهش داده و بوتیک‌های اختصاصی برند را افزایش داده است.
با این حال، آن دوران ضعیف گذشته هنوز در ذهن برخی از مشتریان باقی مانده و برای کسانی که در دهه‌ی ۴۰ یا ۵۰ زندگی‌شان هستند، هنوز ممکن است متقاعد کردنشان درباره‌ی تغییرات مثبت امگا، کمی سخت باشد.
در نقطه‌ی مقابل، رولکس از معدود برندهایی است که همیشه بر اصول خود پایدار مانده و شاید همین موضوع یکی از دلایل اصلی موفقیت و تقاضای بالای جهانی آن باشد.
اگر با برند امگا آشنا نیستی، باید بدانی که این برند با وجود چند سال سخت، تاریخی درخشان در ساعت‌سازی دارد و امروزه نیز سرمایه‌گذاری زیادی روی نوآوری و کیفیت انجام می‌دهد.
هر دو برند، هزینه و زمان زیادی را صرف بازاریابی کرده‌اند:
-
رولکس با فرمول یک (F1) و بسیاری از ورزشکاران و هنرمندان بزرگ همکاری دارد
-
امگا در کنار گلف، قایق‌رانی و المپیک، با برنامه‌های فضایی (به‌ویژه Moonwatch) گره خورده است
هر دو ساعت، یعنی ساب‌مارینر و سی‌مستر پلنت اوشن، در عین حال که ابزارهای دقیق و قابل‌اعتماد هستند، نقش یک اکسسوری لوکس و استایل‌محور را نیز بازی می‌کنند.
حتی می‌توان گفت که رولکس همچنان به‌عنوان نماد موقعیت اجتماعی در بسیاری از فرهنگ‌ها شناخته می‌شود. وقتی کسی تصمیم می‌گیرد برای خرید یک ساعت لوکس پس‌انداز کند، در اکثر مواقع، ذهنش مستقیماً به سمت رولکس می‌رود—و تغییر این ذهنیت آسان نیست.
در سوی دیگر، افرادی که حساسیت کمتری به برند دارند و بیشتر به ویژگی‌های فنی توجه می‌کنند، معمولاً جذب امگا سی‌مستر پلنت اوشن می‌شوند، چراکه از نظر نوآوری و امکانات، چیزهای بیشتری ارائه می‌دهد.
شاید رولکس ارزش خود را بهتر حفظ کند، اما امگا در مقابل، فناوری و ارزش فنی بالاتری ارائه می‌کند.
نتیجه‌گیری نهایی
می‌توان گفت که رولکس همچنان به‌خاطر جایگاهش به‌عنوان یک نماد جایگاه اجتماعی در بسیاری از فرهنگ‌ها، شناخته و خریداری می‌شود.
اگر کسی از ابتدا تصمیم داشته باشد که برای خرید یک رولکس پس‌انداز کند،
تغییر نظرش برای انتخاب برند دیگر، کار آسانی نخواهد بود.
در مقابل، امگا بیشتر بر نوآوری و ویژگی‌های فنی تمرکز کرده
و همین باعث می‌شود افرادی که کمتر به برند حساس‌اند و بیشتر به ارزش واقعی و مشخصات فنی اهمیت می‌دهند،
معمولاً به سمت مدل‌هایی مانند Seamaster Planet Ocean گرایش پیدا کنند.
رولکس ممکن است ارزش بازفروش بالاتری داشته باشد،
اما امگا در عوض، فناوری‌های پیشرفته‌تری ارائه می‌دهد.
در نهایت باید گفت که هر دو ساعت، انتخاب‌های فوق‌العاده‌ای هستند
و هرکدام به شیوه‌ای خاص، ارزش پول پرداخت‌شده را دارند.
🟨 نکته جالب:
ساعت رسمی جیمز باند (James Bond) در سال‌های اخیر، امگا بوده است—
از سال ۱۹۹۵، بازیگرانی چون دنیل کریگ در نقش باند، ساعت Seamaster Planet Ocean را در فیلم‌ها به دست بسته‌اند.
در گذشته، جیمز باند از رولکس ساب‌مارینر استفاده می‌کرد، و حتی در کتاب‌های «یان فلمینگ»، شخصیت باند ترجیح می‌داد Explorer رولکس به دست ببندد (زیرا خود نویسنده هم طرفدار آن بود).
تفاوت ماجرا در این است که:
-
در سال‌های اخیر، امگا اسپانسر رسمی مجموعه فیلم‌های جیمز باند بوده
-
اما در دوران گذشته، رولکس بدون دخالت مستقیم شرکتش، در دست باند دیده می‌شد
در هر صورت، چه طرفدار امگا باشید و چه رولکس، می‌توانید ساعت محبوبتان را در دستان معروف‌ترین مأمور مخفی سینما ببینید!
منبع مقاله : chrono24
